Sabah sunumum vardı. Konu Loizidou. Kuzey Kıbrısta evi olan evine 1974 harekatı ile el konulan bir kadın. Hikaye onun 1989 yılında avrupa insan haklarına basvurması ile baslar. 1996 yılında mahkeme loizidou'yu haklı bulur ve Turkiye'yi yuklu bir miktar tazminata çarptırır. Ne var ki Turkiye tazminatı ancak 2005 yılında oder.
Dusunun 1989'dan 2005'e...surenin uzunlugu ne kadar icler acısı olsa da bana bir anımı anımsattıgı için gülümsedim. Babannemler gençliklerinde Bodrumda bir kooperatife girmişler. Çoukları hatta torunları oldu ancak o zaman yani yıllar yıllar sonra evlerine kavustular. Ne tuhaf bazen hayat.

Akıllı adamları severim. babamı da seviyorum :) bugün içime soğuk sular, yüreğime de umut tohumları ekti. Bu işi iyi yapıyor.

dün sıcacık bir geceydi benim için. sevgi ve güven dolu. koza örmek gibi insan sevgiyi de örebilirmiş, bunu öğreniyorum.

su forumu devam ediyor. 35 kadınım hala koşturmakla meşgul. ben de onların peşlerinden :)

annekuş içeride kitap okuyor, canım benim, onun yüzünü aydınlık görünce tüm dünyanın aydınlık olacağına olan inancım artıyor.
Ben de dünya politikası çalışacağım bugün. Ne derler, Soli yer adamı :)

Ben öğlen ve akşamları mevye yemeye bayılırım. Ben aslında hep meyve yemeye bayılırım. ama bu öğlen meyve yemedim onun yerine beyaz peynir yedim.

Ne yarattın bugün diye sorarsanız hemen söyleyeyim; sevdiğim 50 şeyin listesini yapmaya başladım. böyle bir listeyi hazırlamanın geleceğim üzerinde yaratıcı bir etkisi olacağını biliyorum ve bana yeni kapılar açacağına inanıyorum.

çok gülün bugün.