içinde tutunduğum ne varsa bir bir ezecekti
otutup izleyecektim içimdeki bir çocuğun nasıl bir canavara dönüştüğünü
artık olanların iyi taraflarını göremediğini
öfkenin oluk oluk akageldiğini
artık o masum kurdeleli kız olamadığımı
kulağımın, bacağımın ve kalbimin ağrıdığını
icimdeki erkegin agladigini
yüreğim o kadar dağlandı ki, ben artık ben değilim. Başka biri oldum
daha oturaklı
daha az neşeli
daha dikkatli
daha şüpheci
başka biri oldum.
bedenim aşağı yukarı aynı kalırken ben nasıl böyle değiştim
sol yanımda başka bir kalp taşıyorum sanki
daha mangal yürekli
daha az sevecen
daha savaşçı
bu kadar delikanlılığın içine sığıveren gözyaşlarım peki
onları ne yapmalı
gözyaşlarım ki
sevginin kokusunu duyunca çağlayanlar gibi akıveren
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder