O an anladım, anılarımı kimse benden alamazdı. O an, herşey daha berraktı. O an, bir anının devamlılığının farkına vardım. Anladım ki, yaşanan bir an sadece o spesifik an için değil, sonra ardında bıraktığı tortu ya da güzel kırıntı için de yaşanmaktaydı. Bu bilgi hep bilinir. Fakat bunu tamamen kavramak veyahut da iliklerine kadar hissetmek başka bir farkındalık mertebesinin işi. İnsan ne zaman isterse öz anılarının içine girebilme özgürlüğüne sahip bir varlık. Bu, hayal gücünün bize mütevazı ve şairane bir hediyesi.

Aslında anılarımız, bedenimiz gibi bir yerlere giderken taşıdığımız valizimize dahil. 


ve hal böyleyken, yaşam, iyi anılarla sarıp sarmalanacak sıcacık bir yer.