9 Aralık 2011 Cuma

Masalmış


Yangın var a dostlar diye bağırdı genç kadın. bir kadı'nın kızıydı. Gün geçtikçe genceliyordu ki bunun sebebinin kayıp mezuniyet fotoğrafları olması kuvvetle muhtemeldi.


Sürekli yazmaya teşebbüs ediyordu bu aralar. Oldukça dalgalı zamanlar. Çok gülmek istiyordu halbuki. İçten gülmek, çok güldürmek, çok güldürülmek. Hayat da başka türlü çekilmezdi zaten. Bir uçuk mavi ve bir derin bir laci. mavi, laci, mavi laci...

Duru olsun diye at kuyruğu yapıtırırdı saçlarına. Saçları gözleri gibi akardı.İçinde kocaman bir at. At özgürlüktür diye fısıldadı kendine. Oysa şimdi herhangi bir şeyi başka bir şeye bağlamayı bile istemiyordu. Nedensel tutukluk. At belki de özgürlük değildi. Belki de at hiç yoktu. Özgrlük hiç yoktu. Kusur hiç yoktu ve dünya gerçekten bir hayaldi.

karar; dağ
karar; çilek
karar; halat
karar; makas
karar; özlem çiçeği
karar; suçlu
karar; kesik kesik
karar; başı vurula...

sözsüzlük.
bütün balonları havaya bıraktık. Hayalinde bir balon olduğunu düşlüyor şimdi. Rüyasında ise hala dişini sıkıyor uyurken. Hala kaskatı kabuslar görüyor.

Bu acı sıvı olmalı. Çoğunlukla midesinde, eğer artarsa boğazında ve fışırmadan bir an önce ise ağzında buluyor. sonrası sağnak...

Suçlu olduğunu düşünüyor aksi gibi. herşeyi daha iyi yönetebilirdi. Bir nevi başarısızlık. Duygusal bir aptal gibi davrandı. Aşkın ele yüze bulaşmışlığı. Kirlenmek güzeldir gerçi. Hele de aşktansa -binlerce yıl önce bir sufi; aşk bir seferdir. Bu sefere çıkan her her yolcu, istese de istemese de tepeden tırnağa değişir. Bu yollara dalıp da değişmeyen yoktur diyordu-... O ise bunu henüz içselleştirememişti.

Biri gelip onu sarsın ve o en suçlu haliyle sevsin istiyordu, o kadar. Suçlu olduğu için, kusurlu olduğu için, korkak ve çirkin olduğu için sevsin. -e rağmen değil, -duğu için sevsin.

Kendini anlatmak istiyordu. Aklamak istiyordu. Sevmişti, bilsin istiyordu. O kadar sevmişti ki yanyana duran yalnızlar olmaya dayanamıyordu. İnsafsız değildi bilsin istiyordu. Onun için herşey -her adım, her karar- çok zordu, bilsin istiyordu. Bütün savunmasızlığına rağmen bir şovalye gibi davranması gerekiyordu. Oysa yel değirmenleri ile dosttu. Herkesle kardeşti. Kılıç kuşanmaya ne gerek? Nemli mendil, yumuşak dağ.

Tekrar sevilsin, tekrar kalabalık olunsun ve herşey bir anda güzel, kendiliğinden olsun istiyordu. Bebek pudrası yumuşaklığı.

Sonuç olarak, şimdilik üzünç hakim karada. üzümsel bir üzünç. belki de ilacı vardır. mor bir ilaç. kardan adam. süt. balzam.

Hiç yorum yok: