Elim gitmiyor yazmaya bu aralar. halbuki ne çok şey var anlatacak..

New York'tayım. içimdeki gezgin yine yollarda. hatırlıyorum da ilk yurt dışı seyahatime 18 yasında cıkmıstım. ilk ciktigim zaman 6 ulke 30ya yakın sehir gezmistim. aynı yıl Londra'da okumaya gittim. O yazi toplam 8 ulke gorerek bitirdim. tam evet simdi evde oturma zamanı derken bu baharda New York'a gittim. Bu yaz Almanyada bir ay kaldım, 6 sehir gezdim. ve simdi gene New York'tayim. adeta ben gezmeyi degil gezmek beni buluyor. yeni bir sehir gezmek artik benim icin tanidik oldu. nereden baslanacagini nasil kaybolunacagini ve sonra orada yasamissin hissine nasil alisilacaigini biliyorum. "yeni"nin icindeki yanlızlıklari, durgunlukları, ani sıçramaları ve daha nicelerini.

gezmek eylemi sonrasında guzeldir aslinda. gezmenin en iyi yanı onu anmasidir. oysa icinden bir taraf surekli anı yaşamalısın derken zor oluyor bazen sonranın keyfini cikartmak.